Waarom doe ik dit eigenlijk?

Mensen met wie ik al tijden geleden afspraken vastlegde voor deze zaterdag, hebben op resolute toon te horen gekregen dat ik dit weekend bij nader inzien geen tijd voor ze heb… Belangrijker dan mijn vrienden ontmoeten, is het volgende: de communicatie via sociale media verzorgen bij de live uitzendingen van Nijmegen1 tijdens het invaren van de allernieuwste verbinding over de Waal. De elegante draaiing van De Oversteek. Ze vragen zich vast af of ik misschien weer een beetje verdWAALd ben 😉

Bijna een hele dag in mijn nachtplunje achter het via wifi met de wereld verbonden laptopje. Radio aan. TV aan. Alle antennes uitgestoken. E-mail. Tweetdeck helemaal open. Gisteravond al veel klaargezet op de tijdlijn van Facebook en in de tweetplanning. Een lijntje gelegd om foto’s binnen te krijgen vanaf de uitzendplek.

Voor Nijmegen1! Het mooie, geïnspireerde, ambitieuze kluppie waar ik samen met John radio mag maken. De hele dag zijn we live via alle media, ook de sociale kanalen dus. Mooie uitdaging. Dat wel!

Aspirant-kijkers en luisteraars wachten uren vanaf het starten van de operatie tot aan het moment dat de uitzendingen beginnen om 10 uur. Ik beeld me in dat ik via de Twitter en Facebookaccounts heb gezorgd dat velen de kanalen op scherp hebben staan tot dat moment aanbreekt…

Dan…ongezond stressvol na een intensieve werkweek van teveel uurtjes bovenop de officiële 40: bijna een uur live TV zonder noemenswaardig geluid. Oei. Het lijkt erop dat  mensen inderdaad op scherp stonden…de verwachtingsvolle tweets veranderen in pittig commentaar…een negatieve stemming ontstaat…sussen…antwoorden…positief blijven…afleiden…

Gelukkig loopt de radio vanaf de eerste seconde als een trein. Opwekkende muziekkeuze, afgewisseld met snelle, actuele informatie, achtergronden, interviews en reportages.

Ruim vóór 12 uur is ook de TV er helemaal bij. We halen de schade met reuzenstappen in. Kritische stemmen verstommen. De sfeer groeit weer de goede kant op…Foto’s in mijn mailbox…mooie koppelingen ontstaan tussen wat live op tv en radio gebeurt en wat Twitter en Facebook meldt…foto’s, achtergrondverhalen bij het nieuws

Nijmegenaren genieten en de rest van Nederland gaat erin mee…foto’s en films worden volop gedeeld op de Nijmegen1 accounts. Achter mijn laptopje ontstaat een kleurige bubbel, een ragfijne flow. Informatie oppikken, vormgeven, bijslijpen, posten, doorsturen, koppelen. Heerlijk. Hoe zoet kan het leven aanvoelen als je even spin in een regenboogweb vol diverse communicatie mag zijn!

Social media chef Anne-Marie neemt de klus later op de dag opgewekt over en maakt geweldige foto-reportages van onze crews ter plekke voor facebook.

De dag verloopt in positieve spiraalvorm. Hier en daar nog een kritische noot. Uiteindelijk grote voldoening bij alle live radio- en tv-collega’s, hoofdredacteur, plaatselijke politici en leiding van de brugoperatie. Bij mij ook! Het is allemaal goedgekomen: prachtig teamwerk bij radio èn TV èn social mediakanalen van Nijmegen1! Maar ik ben doodvermoeid…beetje veel allemaal…Waarom doe ik dit in Godsnaam…?

Ooit geboren in een randje Druten tegen de dijk aan…Elke avond in slaap vallen bij het zachte geronk van de boten… Het geluid van de veiligheid. Ingebed tussen de rivieren. Tientallen kilometers in de omtrek geen brug te bekennen. Met de pont naar de overkant. Of met de bus naar De Stad. Een veilige thuis vol inspiratie, maar te klein en te besloten voor mij.

Een nieuwe brug is een gebeurtenis. Biedt nieuwe kansen en avonturen. De bruggen in Tiel en Ewijk ontstonden waar ik bij was…ik stak ze schielijk over en trok de wijde wereld in als achttienjarige allesweter.

Decennialang niet echt gedijd in rivierloze, dorre steden en streken… Na moeizame omzwervingen terug thuis, beschermd door drukbevaren rivieren…Als laatbloeier in bloei. Gelukkig, actief, creatief, eindelijk. Veilig en tegelijk net opnieuw bevrijd door een gloednieuwe brug over die koninklijke, diepe, brede Waal…

Precies. Daarom dus…

Uncategorized