Een waarzegster in een levendig stukje China Town in de 51ste eeuw blijkt een dame met gitzwarte, magische bedoelingen. Hoogstwaarschijnlijk ingegeven door een kwaadwillende grootmacht. Donna Noble wordt er hypnotisch gedwongen tot een – op het eerste gezicht onbeduidend lijkende – veranderde keuze in haar persoonlijke verleden in de 21ste eeuw. Deze wijziging in de geschiedenis leidt tot een dreigend, definitief einde van het universum. Uiteindelijk weet Donna het zelf op te lossen. Zij – een onbeduidende uitzendkracht  – blijkt de allerbelangrijkste schakel voor het behoud van het hele universum.

Een onwaarschijnlijke scene in deze toch wel wat onbeholpen vormgegeven science fiction serie. Laat je daardoor niet ontmoedigen. Op dit moment verslinden mijn vriend en ik de in de jaren 00 gemaakte series via een abonnement op Netflix. Ja, ook wij binge-watchen wat af…We lachen vooral om de meer en minder angstaanjagende wezens die langskomen in het verhaal.

Wat boeit en intrigeert in de serie zijn de achterliggende gedachten. Tijdheer Dr. Who is niet gebonden is aan een lichaam, zelfs niet aan ruimte of tijd. Niet dood te krijgen. Altijd alert, altijd respectvol, ook naar de individuen die uit zijn op dood en verderf. Altijd gericht op vrijheid en behoud van het leven. Zichzelf nooit op een voetstuk plaatsend. Liefde blijft niet beperkt tot één persoon, wat er niet toe leidt dat iemand inwisselbaar is…Verbondenheid blijft altijd in stand, zelfs dwars door tijd en onmetelijke afstanden heen…Intelligentie is handig, maar het voelende hart – de Dokter heeft er zelfs twee van – blijft de leiding hebben…

Voor mij vertegenwoordigt het personage Dr. Who het goddelijke in het universum (of zo je wilt universa als het concept parallelle werelden je aanspreekt).

De belangrijkste rollen naast de Doctor zijn altijd voor vrouwen. Gewone vrouwen. Weliswaar mooi, maar alledaags. Met verantwoordelijkheden, gezinnen, scheidingen, problemen, tekortkomingen, onzekerheden. Vrouwen van alle tijden, met verschillende culturele achtergronden. Vrouwen op leeftijd ook. Vrouwen die in het maatschappelijk leven mislukt lijken te zijn, naast zakenvrouwen, wetenschappers en politici. De Doctor inspireert ze en tilt hun bestaan op. De vrouwen worden doordrongen van hun eigen waarde als ze eenmaal aan boord van de Tardis geweest zijn en hun leven is nooit meer hetzelfde. (Hoewel het in een enkel geval nodig is om ze terug te brengen naar vergetelheid, omdat het dagelijkse leven op aarde anders niet meer past bij hun ‘state of mind’.)

Onderlinge rivaliteit tussen de vrouwen steekt soms even de kop op, maar is totaal niet meer relevant naar gelang het verhaal vordert, samen met het kosmisch bewustzijn…

Een welkome egoboost voor de eeuwenlang onterecht als zwakke geslacht aangeduide helft van de mensheid.

Verdeel en heers werkt niet. Wezens die superioriteit claimen en wraak zoeken zijn in wezen eenzaam en zielig. Samenwerken leidt niet alleen tot overleven, maar ook tot ontwikkelen. Individuele keuzes van een mens dat machteloos lijkt, maken een wereld van verschil.

Zoek je troost en nieuwe moed in een wereld waar het niet goed mee lijkt te gaan, kijk dan naar Dr. Who.

Algemeen Opwekkende ged8tengangen Doctor Who Donna Noble Tardis