Money don’t matter 2night
Met rozige wangetjes, gloeiende oortjes en stralende ogen luisterden de kinderen van de gemeenschap in het Land van Maas & Waal bij het schitterende zonnevuur naar de oude verhalen van de betovergrootmoeders.
De meeste betovergrootopa’s waren wel in de buurt, maar speelden liever ingewikkelde kaartspellen aan kleur- en klankrijke virtuele tafels of genoten in de holocapsules van liveoptredens van twintigste en begin eenentwintigste eeuwse muzikanten uit hun vroege jeugd. Rolling Stones, Coldplay. Ze maakten The Beatles mee op het dak van het hoofdkantoor van Apple en genoten van Prince live in Central Park. Of ze bezochten Woodstock of het hippe festival in Kralingen…
Sommige betovergrootouders speelden daar in hun favoriete speelfilms. The Titanic, Gone With The Wind, maar ook Pulp Fiction en A Beautiful Mind. Door eigen improvisatie raakte het plot soms volkomen in de war, wat veel pret en soms meningsverschillen veroorzaakte.
Het was de midzomernacht op 21 juni die wereldwijd in elke leefgemeenschap gevierd werd, al was het dan niet overal de langste en op sommige plekken op aarde juist de kortste dag! Dat mocht de pret niet drukken. Overal werden de feestelijkheden verschillend ingevuld vanuit de eigen culturele en spirituele traditie, waardevolle en menslievende aspecten van de oude, vervlogen religies werden hiermee zorgvuldig in stand gehouden.
De feestkoepel die zich automatisch aanpaste aan de emotionele sfeer die heerste, bood onderdak aan honderden op hun prachtigst uitgedoste jonge volwassenen. De meesten hadden de leeftijd van tachtig nog niet bereikt en genoten van overvloedig eten en drinken, geanimeerde gesprekken, wervelende dansen op zwaartekrachtvrije vloeren, sensuele massages en spannende en meer relaxte beeld- en geluidervaringen.
Voortdurend was er door middel van beeld, geluid en interactie contact tussen alle feestlocaties overal op aarde…Liefde, vreugde en verbondenheid kenmerkte de uitzinnige nacht, waarin de oprichting van de vrije wereldregering als het markante einde van de Oude Tijden overal op aarde gevierd werd.
Overigens ging de wereldregering alleen maar over wereldomvattende zaken zoals vrijheidsgarantie, herdenkingen en grote feesten, informatieuitwisseling, verplaatsingsmogelijkheden, overvloedsverspreiding en contacten met bewoners van verwante beschavingen op parallelle planeten.
De meeste beslissingen werden genomen binnen de autonome gemeenschappen op aarde, die bijna nooit meer dan 10.000 mensen bevatten.Overigens stond het je vrij om van gemeenschap naar gemeenschap te trekken, want alle materiele creaties stonden ter beschikking van iedereen en er was altijd ruimte om extra mensen tijdelijk of langer op te nemen.
Verantwoordelijkheden ging je aan vanuit je hart. Omdat je talent en liefde had voor het werk en niet omdat het verplicht was. Als je niet in staat was of geen zin had om regematig productief te zijn, kwam je niets te kort, maar het was voor de meesten veel leuker om wèl hartstochtelijk mee te bouwen aan het ongebreidelde gemeenschappelijke geluk. Bezit was een vreemd woord aan het worden en ook binnen relaties eigenlijk niet meer relevant.
De kinderen vielen meestal onder de zorg en leiding van de Ouderen, de mensen die besloten hadden dat ze genoeg actief gecreëerd hadden in hun leven en zich wilden toeleggen op koesteren. Ze vonden het fijn hun levenservaring in dienst te stellen van de ontwikkeling van de creativiteit en het bewustzijn van de jongste telgen.
Daarna konden ze rustig hun aardse lichaam afleggen en hun reis naar onbekende kosmische bestemmingen vervolgen.
De kinderen waren dol op hun levengevers, de jongere volwassenen die in de kracht van hun levens samen druk bezig waren de prachtigste creaties op de wereld te zetten, waardoor het leven op aarde elke dag aan kracht en glans won. Als ze hun besognes even wilden laten voor wat ze waren, speelden en stoeiden ze innig en naar hartenlust met de volgende generatie.
De stokoude vertelster genoot van het bij het zonnevuur uitweiden over de wonderlijke en pijnlijke taferelen die zich ooit op aarde hadden voorgedaan. Haar aardse lichaam was vermoeid en ze zou zich binnenkort gaan voorbereiden op een glimlachend afscheid van een aards bestaan dat de laatste 10 decennia steeds mooier en in alle opzichten rijker geworden was.
Het was allemaal niet voor niets geweest!
“Ja lieve schatten…toen ik hier nog maar net om de hoek kwam kijken, zoals jullie nu, dachten veel mensen nog dat het niet mogelijk was om samen genoeg voor iedereen te maken. Omdat iedereen dacht dat er altijd te weinig zou zijn, hielden de mensen als ze de kans kregen zoveel mogelijk voor zichzelf. Hoe meer je voor jezelf hield, hoe waardevoller je was. Je was dan beter dan iemand anders en dan had je recht op nog meer.”
De kinderen barstten in gegiechel uit.
“Nou stil, diamantjes, zo leuk was dat allemaal niet. Want omdat die mensen natuurlijk steeds heel ontevreden bleven, dachten ze dat ze steeds meer voor zichzelf moesten houden om gelukkig te worden. Er werd steeds meer gehaald uit moeder aarde zonder dat zij er een gelijk aandeel van terug ontving. En heel veel anderen hadden gewoon geen huis, geen schoon water en simpelweg niets te eten maar….”
Het gezicht van een meisje betrok: “Maar werden die mensen die niet mochten delen en uitdelen dan niet heel boos dat alles waardeloos en lelijk gemaakt werd?”
“Jahaa…dat werden ze zeker…en het ergste was nog dat iedereen in het begin geloofde dat het de beste oplossing was te zorgen dat er minder lichamen waren toen de aarde bijna helemaal was uitgeput…Maar ik denk dat dat geen leuk verhaal is voor deze prachtige feestnacht…het wordt tijd dat jullie heerlijk gaan dromen over wat je morgen allemaal weer kiest om mee te maken…”
De stralende oude dame mijmerde nog even door. Gelukkig was toen net op tijd bij een kritisch aantal mensen het besef doorgebroken dat we het verhaal op aarde zelf helemaal konden veranderen…dat we echt wel samen konden scheppen en niemand buitengesloten hoefde te worden…er werd een begin gemaakt met elkaar echt op waarde schatten…Daarna kwam alles in een stroomversnelling…
In de nieuwe tijd was geld nog decennialang een heel handig hulpmiddel om de overvloed naar believen te verspreiden. Maar sinds deze klus was geklaard, speelde geld eigenlijk totaal geen rol meer…