Het jaar 2015 is alweer in volle gang. Dit jaar ben ik de bruid! Dus laat ik nu maar serieus iets aan dat overgewicht gaan doen. Ik weiger een gedwongen te zijn me in een jurk te hijsen uit de XXL-categorie van welke winkel dan ook…Over het algemeen beantwoordt het aanbod in dat soort categorieën namelijk niet helemaal aan mijn smaak…Jullie snappen het wel hè, als ik een eufemisme opschrijf. Toch?

De afgelopen jaren heb ik het enigszins gemakzuchtige idee aangehangen: als ik mezelf accepteer zoals ik ben, val ik vanzelf wel af….Maar ik geloof dat dat niet helemaal opgaat, zeker niet met een menopauze voor je kiezen en lange jaren van emo-eten achter de rug…Wel jammer!

Gelukkig bevind ik me in de gezegende omstandigheid dat mijn lief me mooi vindt, hoe ik er ook bijloop. Dat scheelt, want onder druk van anderen werkt bij mij alles averechts.

Vol vertrouwen sluit ik een jaarlidmaatschap met het internationaal geapprecieerde Virtuagym af, ook nog aanbevolen door de ziektekostenverzekering die mij er als klap op de vuurpijl daar in stimuleert door me een overnachting in de natuur in het vooruitzicht te stellen! Leuk. Beetje sporten en voedingsbewust doen. Ligt mij best.

Komt allemaal goed….15 kilo eraf en ik straal weer als een ster. Eitje…

Ehm…gewicht…ik vul 80 kilo in bij mijn lengte van 162…Toch maar even checken voor de zekerheid. Het kan zijn dat er een kilo of 3, 4 is bijgekomen…

De weegschaal zit onder het stof…Ik veeg het er zorgvuldig allemaal af…Schoenen uit, kleertjes uit…

Hup…erop met die voetjes…

Neeeeeee!!!!! Ik stoot een wanhopige kreet uit en lief spoedt zich in mijn richting…

Voor alle zekerheid check ik even of de weegschaal werkelijk op 0 begint…helaas is dat zo…

VIJF EN NEGENTIG HELE KILOGRAMMEN!

Lief staat er een beetje beteuterd bij. Ik maak flinkjes een flauw grapje in de trant van dat hij méér aan de haak geslagen heeft dan we allebei dachten.

Drama. Dit is geen overgewicht meer, maar een obesitasitorisch noodgeval! 30 kilo teveel draag ik dagelijks met mij mee…Geen wonder dat ik de laatste tijd zo’n pijn in mijn enkels en onderrug heb als ik wat langer loop…Levensgevaarlijk dit!

Als je niet uitkijkt, verzink je zomaar in een depressie door zoiets…

Maar deze koningin van haar eigen leven glimlacht. Heb ik niet voor hetere vuren gestaan? Jazekers!

Gewoon aan de slag nu. En nu eens op de conventionele manier: calorieën tellen: minder eten, meer bewegen en registreren die hap. En intussen maak ik stiekem alleen goed gecombineerde maaltijden klaar volgens de principes van Fit For Life. Heeft altijd voor mij gewerkt in het verre verleden, dus dan zou het nog iets sneller moeten gaan op die manier.

Gelukkig wijst de fittest van Virtuagym uit, dat het niet zo slecht gesteld is met de rest van mijn conditie. Hart en andere spieren zijn nog sterk genoeg…

Houden jullie mij een heel klein beetje bij de les, lezers? Dan houd ik jullie op de hoogte

Nu eerst een half uur wandelen…Heerlijk!

Ik draag een zwaar kruis, mensen…maar het wordt wel elke maand kilo’s lichter!

Uncategorized afvallen overgewicht