My only weapon is my pen

and the frame of mind I’m in

Mijn frame of mind is het niet helemaal, nu.

Het lijkt allemaal zo mooi schrijfaspiraties. Ja hoor! Ik ga in 2015 elke dag een blog plaatsen. Alsof ik iets te melden heb…

Lezer, let u nu vooral niet op mij.

Vandaag heb ik last gehad van een licht writersblockje. Zo eentje die je ergens achter in je nek de hele dag voelt kriebelen op een plekje waar je er net niet bij kunt om hem te voelen.

Het is zo’n dag waarop je zus uit haar hoofd een gedicht van eigen makelij voordraagt dat je totaal niet kunt waarderen. Je kunt dat onmogelijk aan haar kenbaar maken, omdat ze nu eenmaal kwetsbaar is.

Het is zo’n dag waarop je moeder opmerkt dat er wel een bepaalde vorm bedacht moet worden als je haar levensverhaal eenmaal op papier hebt.

Het is zo’n dag waarop in supermarkten bloedbladen plaatsvinden die compleet inspiratiedodend zijn. Elk woord dat je eraan toevoegt is er één teveel.

Het is zo’n dag met snelwegen en stortregen en sportzaken waarin ze niet weten hoe ze een obesitaslijdster hardloopschoenen moeten verkopen

Zo’n dag waarop je bij de Blokker drie keer moet herhalen dat je echt een waterkoker met 1 liter inhoud zoekt.

Het is zo’n dag waarop zelfs Stenders Latevermaak onbegrijpelijke taal uitslaat.

Gelukkig ben ik weer dicht bij mijn lief bij wie ik me altijd thuisvoel.

En gelukkig bestaat Justin Timberlake, die Like I Love You zingt.

En gelukkig is er morgen, wanneer de inspiratie vast weer opborrelt uit de diepe diepten waarin zij zich nu angstig schuilhoudt en ik mijn sterren van de hemel schrijf.

Uncategorized