Material Girl
Wij zijn hier in een 3D materiële werkelijkheid. Niets nieuws, zeg je. Om te overleven op aarde hebben we materie nodig. Voedsel, schoon water, kleding en een huis om ons warm te houden. Nog steeds niets nieuws.
En we willen méér. Vervoer, onderwijs, recreatie. Kunst. Vermaak. Duidelijk. Nog steeds legitiem. Elk mens heeft tijd nodig om te spelen. Om zichzelf te vieren. Elk mens wil een vervuld leven.
Alleen dat leven is niet weggelegd voor iedereen op aarde. Nog steeds niet.
Honger en gebrek door oorlog, staatsschulden, boycots, gebrek aan banen. Kortom, armoede. Een economie die niet voorziet in wat we nodig hebben. Sommigen teveel, anderen véél te weinig.
Wat ik zo vervelend vind, is dat zovelen geloven dat het niet te veranderen valt. Terwijl het toch zo simpel is.
Onze totale economie is gebaseerd op een verkeerde aanname. Namelijk de schaarsheid van de aanwezige middelen. Op schaarsheid, een groot tekort is het zuivere kapitalisme gebaseerd: hoe minder iets voorhanden is, hoe méér het oplevert.
Op deze aanname is alles gebaseerd. Hoe we met kapitaal, arbeid, natuur en ondernemerschap omgaan.
Geloven in schaarste leidt tot graaien en diefstal, uitbuiting en roofbouw. Het duidelijkste voorbeeld is dat 1% van de mensheid in het bezit is van méér dan de helft van het algemeen geaccepteerde ruilmiddel voor de goederen die we nodig hebben voor een heerlijk leven, iets dat iedereen verdient, geld.
Maar er is méér dan genoeg aanwezig in werkelijkheid. Zeker als we dáár ons menselijk vernuft op loslaten.
Geloven in genoeg leidt tot delen en vermenigvuldigen…
Op deze basis kunnen we een materiële werkelijkheid bouwen die al onze dromen vervult en niemand meer tekort doet, ook de jongens niet.
Wordt vervolgd.