En de biologische klok dan? Neu, niet echt iets van gemerkt!

Mooi spul hoor, kinderen…Ik kan niet anders zeggen. Tegenwoordig zie ik ze wat vaker, omdat de man van mijn leven – met wie ik gelukkigerwijs ook samenwoon – pianoles geeft. Zodoende komen er de laatste jaren regelmatig een paar prachtexemplaren over de vloer.

Ja hoor, daar geniet ik van! En dan verlang ik soms best naar méér. 

Maar de Andere Kant Van De Medaille is ook niet te versmaden !

Op het moment dat ik dit schrijf, ben ik op weg naar mijn eigen moeder…Zelfs nu – met haar gouden jubileumspeldje op zak – is ze nog steeds bezig met zorgen, waarschuwen en onopvallend haar vleugels boven dat weerspannige nest van vier spreiden. 

Moeders. Oh jazeker, ze verdienen echt wel die speciale dag, die veel meer in de verf staat dan – ik noem maar wat – vaderdag…

Maar ik wil niet ruilen!

Denk dat ik ongeveer gek zou worden van zwaar wegend verantwoordelijkheidsgevoel…

Misschien dat ik het inmiddels wel zou bolwerken. Maar ja, de eierschaal is definitief leeg!

En maar goed ook… Hoe zou ik in godsnaam tijd vrij kunnen maken voor zoiets bewerkelijks als ik nu al nauwelijks aan vijf uur slaap toe kom…Ik ben een vlinder: alles is even leuk en alles moet befladderd…

Dus prima zo! Ik mis natuurlijk wel elk jaar die uitzinnige boeketten en min of meer onbeholpen ontbijtjes op bed…

Daar kan ik mee leven.

Radioteksten