Ze werkte en werkte maar door. Elke dag iets moois, iets leuks iets goeds neerzetten. Anderen tevreden houden, lopende zaken op gang houden…Eigenlijk nooit de waardering en de erkenning waarop ze hoopte…

En intussen leek alles om haar heen weg te vallen…

Haar moeder was er sinds een paar weken niet meer en als ze eerlijk was: er was wel een gat, maar eigenlijk niet eens een groot verschil ten opzichte van eerder. Eigenlijk leek haar vader dichterbij…hem bezocht ze regelmatig nog wel in aangename dromen…

Zelfs nog veel eerder dan haar moeder had haar favoriete popster volkomen onverwacht de geest gegeven en de laatste tijd leek het alsof de dood een speciale zeis had laten smeden voor de allerbeste popmuzikanten ter wereld.

Vandaag ging ook haar favoriete radiostation ter ziele…wéér opnieuw zoeken naar een stek die bij haar paste, terwijl ze daar zelf nooit om gevraagd had…

De tijd was te kort voor genoeg aandacht aan iedereen en altijd waren er meer dingen te doen dan dat ze tijd had om gewoon lekker te lezen, te wandelen en te dromen…

Het maakte haar bezorgd en steeds vaker vroeg ze zich af waarom ze eigenlijk zo intens werkte…Deed ze het niet vooral om haar emoties over al het verlies weg te stoppen?

Over niet al teveel jaren zou hun lieve kat Barbara definitief wegvallen…misschien zou ze ooit moeten leven met het verlies van de echtgenoot die haar door dik en dun bijstond…

Godzijdank was er altijd muziek. Er waren altijd liedjes die haar opbeurden en waardoor ze weer lol kreeg in waar ze mee bezig was. En dan was het leven weer mooi.

Dit is één van de vele…

Zonder muziek zou ze niet overeind blijven…

Uncategorized